از دو حالت خارج نیست یا خدا قبلا می داند که من چه خواهم کرد یا نمی داند، اگر نمی داند: عبارت او بر همه چیز عالم است نقض می شود و در صورتی که می داند چگونه انتظار دارد که من کاری بر خلاف دانایی او نکنم با رعایت این دو نکته چگونه مرا بعد از مرگ مسوئل نموده

✍️این شبهه به جبر و اختیار انسان برمی گردد که قائلین به جبر مستندشان علم خداست که اگر او میداند ما چه خواهیم کرد پس ما اختیار نداریم. و باید طبق علم او عمل کنیم و الا علم خدا نادرست می شود.


1-اولا اختیار امری است که هر کسی در وجود خود می یابد و اگر در کارهای خود دقت کنیم انتخاب گری و اختیار خود را با «علم حضوری» در نفسمان می یابیم بعضی مسائل نزد نفس ما حاضر و وجدانی است و نیاز به استدلال ندارد

2-ثانیا علم جبر نمی آورد

⬅️مثلا معلم می داند دانش آموز الف پایان سال قبول می شود و دانش آموز ب مردود ، این که معلم می داند هیچ یک از دو دانش آموز مجبور نیستند که قبول یا مردود شوند .
پس معلم در عین اختیار دانش آموزان خبر دارد، زیرا از عمل آنها این علم را دارد ،
⬅️مثالی دیگر سنگی به طرف شیشه پرتاب شده است ما میدانیم به شیشه می خورد و شیشه می شکند ، آیا اینکه ما می دانیم دلیل شکستن شیشه است ؟
خیر پرتاب سنگ به طرف شیشه دلیل شکستن آن است.

✍️بنابراین اینکه خدا می داند ما چه خواهیم کرد دلیل انجام اعمال ما نیست ، بلکه انتخاب ما سرچشمه اعمال ماست گرچه علم خدا به اعمال ما احاطه دارد...



⚛️⚛️در نتیجه:⬇️⬇️⬇️

خداوند با وجود اختیار ما می داند ما چه خواهیم کرد . بنابراین ما مسول اعمال خود هستیم زیرا علم جبر نمی آورد این هنر خداست که علمش بسیار نافذ است که می داند با وجود اختیار ما چگونه عمل خواهیم کرد....